Parasız Dünya Turu Nasıl Yapılır ?
Geçenlerde Facebook’da birisiyle tanıştım. İsmi Emre Durmuş. Dünyayı geziyor. Beş Parasız dünya turuna çıkmış ve yolda çalışarak, para kazanarak dünyayı geziyor. “Yok ya bizde olmaz o. Kesin ardında başka bir şey vardır. ” Herkes gibi böyle düşündüm. Hani hep olur ya, kendimiz yapamayınca, yapan birilerini görünce pek inanasımız gelmez. İtiraf et. Sende de olmuyor mu ?
1.Parasız Dünya Turu Nasıl Yapılır ?
Ama olmasın. Ne çocuklar var bizde de. Ne gezginler. Ne önderler. Ne örnekler. O yüzden Emre’ye rica ettim. Dedim “Nasıl oluyor bu işler Emre ? Biraz anlatır mısın ? “.
Anlattı. Dinledim. Sizler de görün diye, aşağıya sohbeti ekliyorum. Örnek ve ilham olması dileğimle…
2.Emrecim. Önce biraz kendinden bahseder misin ? Özellikle yaşın büyük merak…
Öncelikle, Dünya Turu’nun 280. günündeyim. Kamboçya – Koh Rong adasından Selamlar. 22 yaşındayım. Hatay’ın Paras ilçesinde doğdum. Lise yıllarımda bile otostop ile Türkiye’nin dört bir yanını gezdim. Kendimi bildim bileli yoldayım. Bu yolda olma duygusu, İstanbul’da 3. sınıfta okuyan beni, tüm eşyalarını satıp, hiç bir şeye sahip olmadan yine yollara düşürdü.
Her şeyi bıraktım. Üniversiteyi, kıyafetlerimi, işimi. Her şeyi. Şimdi ise sadece sırt çantam ve içine doldurduğum anılarım ile çok daha fazlasına sahibim. Dünya turundayım. Dünyayı keşfetmekten çok, kendimi keşfettiğim bir yolculuk bu…
3.Sence dünyayı gezmek nasıl bir duygu ?
Yolda olmayı Mario oyununa benzetiyorum. Hep süprizlerle dolu. Mantarın, yıldızın yerini bilmiyorsun ama hep atlayıp sıçradığın bir macera içindesin. Bölüm atladıkça şehirler değişiyor, prenses bazen sonunda bazen seninle oluyor. Ejderhalar ise sınır polisleri. Onları geçince oyun değil bölüm bitiyor. Yeni bir macera başlıyor.
4.Sana direk net bir soru soracağım. Parasız mı geziyorsun yoksa birazcık para ile mi ?
Tabiki para harcıyorum ama Youtube’da yaptığım videonun başlığının parasız dünya turu olmasının sebebi bu yola parasız çıkmamdır.
Tüm bunları nasıl yaptığımı örneklerle anlatayım. Bunları anlatmadan önce şunu açıklığa kavuşturalım burada anlatmak istediğim parayı hiç kullanmamak değil. Elbette para kullandığımız zamanlar oldu ama o kullanacağımız parayı dahi nasıl yolda kazanırsın onu da anlatacağım
Bu işin tamamen tutkuyla olduğunu, az biraz cesaret gerektirdiğini hatırlatmak istiyorum. Ayrıca Dünya öyle sandığımız gibi güvensiz bir yer değil. Tüm söylenenleri unutun. Dünyada hala çok güzel insanlar yaşıyor. Benim amacımda o insanları bulmak ve hayatlarına dokunmaktı.
5.Peki diyelim senin gibi arkadaşlar yollara düşecekler. Nereden başlasınlar ?
Önce Türkiye’deki hazırlıklardan başlayalım. Öğrenci olduğum için pasaport harcından muaf olabiliyorum. Yani daha ilk dakikadan neredeyse bir uçak bileti parasına mal olacak olan pasaport masrafından kurtulduk bile ! Pasaporttan sonra sıra plan yapmaya geliyor.
Nereden başlayacağınıza, neleri çok istediğinize ve en azından sizi bir kaç ay idare edeceğini düşündüğünüz harçlığınızın olması gerektiğine karar vermeniz lazım.
6.Pasaport aldın, çantanı hazırladın diyelim. Peki planlamayı yaparken, özellikle ulaşımı nasıl sağlacaksın?
Tabiki otostop çekerek. Dünya’nın her yerinde otostop çekmek mümkündür. Otostop kültürü olmasa dahi ” Yardım etme isteği ” bunu her yerde mümkün kılıyor. Şimdiye kadar seyahat ettiğim tüm ülkelerde otostop çektim.
Bunlar neler mi ? Fas, Hollanda, Sırbistan, Karadağ, Danimarka, Bosna Hersek, Romanya, Makedonya, Rusya, Gürcistan, İran, Sri Lanka, Hindistan, Endonezya, Singapur, Malezya ve Tayland‘da otostop çekerek seyahat ettim. İnanın bana her şey bir adımla başlıyor. Ama biraz önce de söylediğim gibi. her şeyin başı o motivasyon.
7.Otostop çektin. Diyelim ki bir ülkeye bir şekilde vardın, peki gittiğinde nerede kalacaksın? Otel için para vermen gerekmeyecek mi?
Bunun için bir çok alternatif mevcut. Ben her zaman yanımda, dışarıda kalmak için malzemeler taşırım. İlk başlarda çadır kullanıyordum ama şimdi hamak taşıyorum.
Onun dışında Couchsurfing gibi bir oluşum var. Bu siteyi kullanarak Dünya’nın her yerinde ücretsiz konaklamak mümkün. Eğer buradan kimseyi bulamazsam o zaman dışarda kalıyorum.
Şimdiye kadar dışarda pek çok yerde kaldım. Bunlar ; Parklar, ATM’ler, Tren Garları, Camiler, Plajlar, Restoran bahçeleri, Hostellerin ortak kullanım alanları diye liste uzayıp gidiyor. (Hostel Nedir yazısından detayları okuyabilirsiniz.)
Bunlar size zor geliyorsa daha kolay bir yöntem söyliyeyim. Gönüllü çalışarak dünyanın bir çok yerinde 2-3 saat çalışma karşılığında konaklama ve yemek alabilirsiniz.
Yeter ki gitmeyi kafanıza koyun. İnanın dışarıdan çok zor ve korkunç görünüyordur. Ama bir başlasınız ne kadar kolay olduğunu göreceksiniz.
8.Otostop’la ulaşım sağladın. Konaklamayı da bir şekilde hallettin diyelim. Peki ne yiyip ne içiyorsun?
Benim tüm gezilerim boyunca para harcadığım tek alan yemektir. Ama yukarda da dediğim gibi gönüllü olarak çalıştığım bir çok yer oldu. Yurtdışında ekonomik yemek işini bu şekilde hallediyordum. Bu harcadığım parayı nasıl kazandığımı ayrıca anlatacağım. Hiç param olmadan yemek yediğim de çok olmuştur. Mesela :
1-Eğer couchsuring aracılığı ile birisinin evinde kalıyorsam, kaldığım kişi mutlaka yemek ısmarlıyor ve davet ediyor. Şimdiye kadar yemek vermeyen kimse olmadı.
2-Otostop kültüründe yardım etmeye dayalı bir iletişim olduğu için otostop çektiğim herkimse yemek ısmarlama teklifinde bulunuyor. Böyle bir maceranın bir parçası olmak ve yardım etmek onları mutlu ediyor.
Örneğin Malezya’da otostop çekerken Çinli bir aile beni arabasına aldı. İlk önce bir yere gittik yemek yedik. Sonra beni evlerine davet ettiler. 3 gün boyunca çok güzel ağırladılar. Ayrıca, para harcayarak yemek yiyeceksem, bunun için de çok ucuz yöntemlerim var.
Avrupa kıtasında marketlerden alışveriş yaparak ( Peynir, Zeytin, Domates, Ekmek ) günlük yemek masrafını 1-2 Euro’ya halletmek mümkün.
Asya kıtasında ise marketler restoranlara göre daha pahalı olduğundan buranın ana yemeği prinç pilavının tabağını yaklaşık 30 kuruşa yiyebiliyorum.
9.Yolda Nasıl Para Kazanıyorsun?
Bunun için bir çok yöntem var. Yetenekli olduğun herhangi bir alandan para kazanmak mümkün. Eğer bir müzik aleti çalabiliyorsan sokak müziği yapabilirsin.
Ben müzikten hiç anlamadığım halde yanımda mızıka taşıyorum ve bazen oturup bir köşeye öylesine üflüyorum. İsveç – Götanborg tren garının önünde bu şekilde yaparak 1 saat içinde 20 Euro para kazanmıştım.
Onun dışında fotoğrafçıyım. Daha geçenlerde Tayland – Phuket’de evli bir çiftin fotoğraflarını çekmeyi teklif ettim ve oldukça iyi para kazandım.
Bir çok mekanda etkinlik fotoğrafçısı olarak çalıştım. Ayrıca sokak showları adına bildiğim diğer bir yöntem ise bubble yaparak para kazanmak.
10.Ülkeler arası geçişlerde sorun olmuyor mu? Vizeyi Nasıl hallediyorsun?
Şimdiye kadar gezdiğim ülkeler içinde vizesi zor olan bir tek Avrupa Schengen vizesi vardı. Onu da yola çıkmadan almıştım. Onun dışında Hindistan vizesini de yola çıkmadan bir gün içinde aldım.
Geri kalan tüm ülkeler ya vizesizdi yada kapıda vize uygulaması vardı. Şimdiye kadar 27 Ülke gezdim. Vize ücreti olan yerleri de, o ülkeye gitmeden önce bir şekilde parasını denkleştirerek hallediyorum.
Bazen bloğum üzerinden beni seven ve yaptığım işi taktir eden insanlar küçükte olsa bağış yapıyorlar. Mesela Kamboçya vizemi Sedat Yıldız adında bir takipçim karşılamıştı. Buradan kendilerine selamlar.
11.Turistlik yerlere, müzelere nasıl gidiyorsun?
Müzelere para vermek belki değer bir şey ama benim gerçekten param yok ve bunu yapmak istiyorsam bir yolunu buluyorum.
Hindistan’nın Udaipur şehrinde Şehir Sarayı’na bir başkasının kullanılmış biletini alarak girmiştim. Endonezya’da Dünya’nın en büyük Hindu tapınağı var.
Oray’a kadar gitmiştim. Onu görmeden dönmek istemedim ve içeride çantamı unuttuğumu, içinde biletim olduğunu söyledim ve o şekilde girdim. Bazı müzelere girmek için güvenliğe rica ettim.
Bazılarına ise çıkıştan girdim. Biliyorum yaptığım doğru bir şey değil. Ama ben bir gezginim ve hiç param yok. Paraya da karşıyım.
Dünya mirası olan bu güzelliklere, hepimizin hakkı olan bu eserlere şu an için para vermeyi düşünmüyorum. Ama ileri de bir şekilde telafi ederim diye düşünüyorum.
12.Gittiğin bazı ülkelere karadan ulaşım yok. Otostop çekmek mümkün değil. Peki buralara nasıl gittin?
Zorundaysam tabiki uçak ile gidiyorum. Yukarıda “Nasıl para kazandığımı.” anlatmıştım. Özellikle Asya kıtasında uçak biletleri çok ucuz.
Mesela Hindistan’ın güneyinden Endonezya – Bali Ada’sına Airasia’dan 40 dolara bilet almıştım. Endonezya’dan Singapur’a 35 dolara bilet alıp uçmuştum. Bazı uçak biletlerimi annemden rica ediyorum. Şimdiye kadar 2 uçak biletimi annem aldı.
13.Tayland’daki Ada’lara vapurdan başka ulaşım yok, Vapura otostop mu çekiyorsun?
Malezya’dan Tayland’ın güneyine, Krabi’ye otostopla geldiğimde yol bitti ve benim hayalim olan Phi Phi Ada’ları ne yüzülebilir mesafede nede vapur için para harcanacak miktardaydı. Oturdum bir köşeye ve üstüne yazı yazdım. ” Phi Phi Ada’larına gitmek benim hayalim. Gitmem için beni destekleyin lütfen.” yazdım.
Bir saat içinde bir sürü para toplandı ve en son iki Avusturalyalı geldi ve biletimi almak istediklerini söylediler. O gün Dünya’da hala iyi insanlar olduğunu bir daha anladığım bir gündü.
İsteyince her şeyin başarıldığını anladığım gündü. Her şeyden önemlisi hayallerimin peşinden gitmenin bana çok güzel kapılar açtığını anladığım gündü.
14.Peki bir insan neden böyle bir yolculuğuna çıkar ki?
Çünkü bu yolculukta gezersin, farklı kültürler tanırsın, farklı coğrafyalara ayak basarsın. Dünyanın en güzel günbatımını/doğumunu izlersin, binlerce hayat hikayesi dinlersin.
Tanımadığın insanlar sana yardım eder, sen onlara yardım edersin. Aşık olursun, büyük resmi görürsün, gerçekte sahip olduklarını bilir değer verdiklerinin farkına varırsın.
Özlersin, kendini tanırsın, ufkun açılır, daha yaratıcı olursun, amaçların ve hayata dair hedeflerin daha da netleşir. İyilik, güzellik ve sevgi kavramlarını dibine kadar yaşarsın !
Dostlar edinirsin, yalnız seyahat etmenin inanılmaz hafifliğini hissedersin. Hayatında hiç eğlenmediğin kadar eğlenir, gülmediğin kadar gülersin. Mutlu olursun! Lütfen korkmayın. Dünya sandığınızdan çok daha güzel ve çok daha güvenli.
15.Sıradaki…
Emre, sizlere de örnek olsun diye bu paylaşımı yaptım. Bazılarınız için “Ne yani. Sokakta mı yatacağım.” algısı olabilir. Bu tamamen sizin bir tatilden ne beklediğinize göre değişir. Kimisi 5 yıldızlı otelde konaklamayı tercih ederken, kimi sahilde yatarak milyonlarca yıldızı izler. Milyonlarca yıldızları izlerken uykuya dalmanız dileğimle…
Emre sıkı adamsın dostum benimde hayalim sen gibi dolaşmak ama şu anlık korkularımı yenmeliyim sevgiler
Bütün söylediklerini okudum 34 yasındayım ve nereden baksan yıllardır bu hayali kuruyorum ama nereden başlarım bilmiyorum edirneden geri dönermiyim bilmiyorum ama çok istediğim birşey umarım yolun acık güzel olur hayallerımızı bir başkasında okumak zor geldi umarım diledigin gibi sürer yolculugun
Harikasınız, 30 yaşına gelmiş biriyim,yazıyı okudukça boğuldum neden mi çünkü Biz yaşamıyoruz köleyiz. Yöneticiyim iyi de para kazanıyorum ama yıl da bi 14-20 gün tatille kendimi avutuyorum. Yaşamı ıskalıyorum. Hayatın amacı bu olamaz köle gibi çalışmak olamaz. Emre de olmak istediğimi gördüm helal olsun sana be, allah yolunu açık etsin kardeşim
bu sene üniye başladım liseden sonra 2 yıl gitmedim üniye ve Türkiye de bir çok şehre sadece haritasını alarak gittim gezdim hani sokakta kalmadım hep güzel otellerde kaldım yada gittiğim yerlerde arkadaşlar edinip evlerinde misafir oldum ve sürekli gezdim ve daha bir çok şehir var geze bileceğim Türkiye de ama ben artık yurt dışı seyahati yapmak istiyorum bu yaz okul bitince arkadaşım ile planım ilk önce Avrupa da vizesiz ülkeler olan yerlere gitmek mesela istanbul tan arnavutluk a otobüsle 126tl di sanırım gidip oradan çantamız ve bisiklet ile 2 3 ay boyunca bisikletle vizesiz ülkeleri gezmek sonra okula dönmek zor gelecek ama böyle bir isteğim var en azından bir adım atmış olurum 2 3 ay olsa da ve yeni çalışmalara göre 3. seviye pasaportlar çıkacak çipli ve dünyayı vizesiz gezme olayı falan olacakmış 2 yıla kadar bakalım o zamana kadar bir yerden başlamak istiyorum.
okul hayatım boyunca öğrenemediğim ingilizceyi yurt dışında rahatça öğrene bileceğime inanıyorum. umarım olur ve artık bende 2 3 yıla dünyayı gezmeye başlarım.
gezmekte tek çekindiğim ve korktuğum olay VİZE
Hayatta paha bicilemeyen şey ne diye kime sorsan zaman der ama çoğu farklı işlerde ayda 220 saatini yani en değerli varlığini bir başkasının hayatı için kendi hayatını satar miktar söyleme gereği duymuyorum bana göre bir karşılığı yok şimdi diyeceksiniz ki çalışmadan nasıl yapılır bunu bende bilmiyorum emre durmuş ve diğerleri gibi yasaya biliriz belki gönüllü işlerde çalışabiliriz ama ev ara almak için değilde yaşamak için yolun açık açık olsun gorduklerinle gideceksin öteki yaşamınıza
merhaba şu konu kafama takıldı dışarıda kalıyordum cümlesi üzerinde sırt çanta ve içinde değerli eşyalarıyla nasıl kalıyordu ve hiç bilmedigi bir ülke gözünü kapattığın anda soyulmama şansın yok ve bunu yaşadım peki uyku ölümün yarısı nasıl güvende hissederek uyudun doğma büyüme ıst yaş 38 olduğum halde yola yürürken bile soyuyorlar insanları pek tatmin etmedi dışarıda kalıyordum sözü
Bende bunun daha aksiyonlu versiyonunu hayal ediyorum sadece kimliğim ile kacak yollardan tüm dünyayı gezeceğim insallah en sonunda japonyada kalacağım ama öncelikle cok fazla kisinin takip edip anlık videolarla haberdar olmasını istiyorum tek eksigim nasıl bir sayfa acmam gerektiği ve takipçilerimin cok olması bazı bilgilerin hoşuma gitti ama keske hic parasız yapsaydın kocaman dunya ve ülkeler günde 3 öğünü verebilirler her halde
İsmim öncelikle nagihan. Alice olmak isterdim. Bir harikalar diyarına sahip olmak… Fakat dünyanın bir harikalar diyarı olduğunu daha küçük yaşta farkettim. Dini dili ırkı ne olursa olsun insanları seviyorum. Daha on yedi yaşındayım. Yapabilecek birçok şeyim olduğunu düşünüyorum. Verilen fırsatlara değil de fırsat yaratmaya yatkin bir insanım. Bir kadın olduğum için bazı şeylerden korkmam gerekir. Fakat eğer sonu insanlarla sürekli bir etkileşim ve cennete değer bir dünya geziis olacaksa herseye varım. Bilmiyorum nasıl başlarım nasıl yaparım ama bildiğim tek şey var. Hayallerimin sınırı yok. Pazardan alınmıs bir çanta birkaç parça kıyafet ve bir de umutla çıkacağım yollar için sadece fırsat kolluyorum. Lütfen tek dileğim benimde bu uğurda bir insan olabilmem.
Mükemmel söylenicek söz yok yakın zamanda zincirlerimi kırıcam ama yanıma bir deli daha lazim en azından başlangıç olarak hazırlıklar başlasın 😊😊
slm Sümeyye bizde iki arkadaş temmuz ayında dünya bisiklet turuna çıkmak için karar aldık ve hazırlıklarımız da bitmek üzere bekle bizi dünya geliyoruz
Yücel merhaba , mail adrwsini yazar mısın .Bir şey sormak istiyorum
Bir kadın olarak dünyayı gezmeyi çok istiyorum ama Türkiye bile kadinlar için güvenli bir yer degilken dünyada bunu otostop çekerek göze alamam ne yazikki. Ama bi erkek olsaydım hiç durmazdım..
Çocukluktan beri gezme hayalim yeni şeyler keşfetme hayalim var nereye gidersem gideyim gittiğim yerin her köşesini merakla gezmeyi seviyorum ama genç olmama rağmen hayatımda beni sınırlayan zorunlu şeyler var hayalimi yaşayamıyorum kendim gibi olamıyorum çok sıkıldım . Bir vesile bulup kendi hayatımı çizmek istiyorum en azından kendim olabilmek istiyorum
korkmayın arkadaşlar bizde iki arkadaş temmuz ayında dünya bisiklet turuna çıkıyoruz
Yemin ediyorum bende hep yanıma bir deli bir çılgın bulsamda çıksam diyordum az kaldı 2 yıl sonra gideceğim inşallah
Benimde zamanım 2 yıl civarı üniversitemi bitirip yada bitirmeyip böyle bi hayata atılmayı iple çekiyorum .
Şu an 12. sınıf öğrencisiyim ve saçma sapan eğitim sistemi yüzünden yıllardır, her gün saatlerce istemediğim şeyleri yapıyorum. Beni motive eden tek şey arkadaşım Aylin’le planladığımız dünya turu. Şu an sadece bir hayal ama gerçek olduğunda dönüp bu günleri hatırlamak için yazıyorum bu yorumu. Hadi bakıyımm.
Benimde en büyük hayalim dünya yı dolaşmak farklı kültürler görmek bunun için biraz cesaret ve yol arkadaşımın olması gerek☺️
ben varım